- гандум
- [گندم]навъе аз ғалладона, ки аз орди он нон ва хӯрокҳои дигар мепазанд ва ҳамчун ғизои асосии инсон истеъмол мешавад; гандуми баҳорӣ гандуме, ки дар аввали баҳор кишта мешавад; гандуми тирамоҳӣ гандуме, ки дар тирамоҳ мекоранд ва зимистон дар зери барф мехобад; гандуми тухмӣ гандуме, ки барои кишт ҷудо карда мешавад; гандуми хол киноя аз холи гандуммонанди маҳбуба; тухми гандум гандуми тухмӣ; гандум аз гандум бирӯяд, ҷав зи ҷав (зарб.) барои таъкиди ба аслаш кашидани ҳар чиз гуфта мешавад; гандум ҳама ҷо, пазанда ҷо-ҷо (зарб.) ба ҳар кор мутахассис лозим аст
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.